divendres, 16 d’octubre del 2009
Lienzo
¡Por fin llegó ese momento, mi momento! Cuento ya más de una semana que no lograba eso que tanto anhelaba: ese impulso casi instintivo que irremediablemente me mueve a crear algo nuevo. Impulso y necesidad, creo que eres el único capaz de entenderme ahora.
Y es que desde hace años has sido el único capaz de sorprenderme, de mantenerme despierta durante horas y de hacer flotar el tiempo durante breves instantes de tiempo. Extraña sensación la que me invade cuando me hayo cerca de ti. A veces me es fácil mirarme y comprender el afán de un joven pintor que traza furiosas pinceladas sobre un lienzo que permaneció blanco durante años consiguiendo, poco a poco, un retrato abstracto de su realidad.
A pesar de todo, a pesar de lo que acabo de inventar, aun me falta mucho hasta lograr una colección entera i será entonces cuando mi arte, será el tuyo.
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada